Πέμπτη μέρα σήμερα του K.D.E., τέταρτη των καταδυτικών επιχειρήσεων. Η μπουνάτσα και η καλοκαιρία συνεχίζεται, παρ΄ όλα αυτά το ρεύμα του καναλιού της Τζιάς, το οποίο σήμερα είχε κατεύθυνση βορειοανατολική, μας ταλαιπώρησε αρκετά. Ενώ τις πρώτες ημέρες το ρεύμα αυτό, με κατεύθυνση νοτιοδυτική, είχε ταχύτητα από μισό έως έναν κόμβο, σήμερα ξεπερνούσε τους τρεις κόμβους και είχε αλλάξει εντελώς φορά. Αφού ετοιμάστηκε η πρώτη ομάδα για να πέσει στο νερό, κόπηκε ξαφνικά το σχοινί του ρεμέτζου που κρατούσε το καΐκι μας, με αποτέλεσμα να μείνει μόνο η τσαμαδούρα με την εναλλακτική γραμμή κατάδυσης (down line). Επειδή το σχοινί της εναλλακτικής γραμμής είναι οχτώ χιλιοστά και τρανταζόταν σαν τεντωμένη χορδή στο έντονο ρεύμα, αποφασίσαμε να μην καταδυθούμε τελικά στην πρύμνη του ναυαγίου μετατοπίζοντας την σημαντική για την ταυτοποίηση κατάδυση αυτή για μια μέρα με καλύτερες καιρικές συνθήκες. Αφού επανεξετάσαμε τις δυνατότητες μας, πήραμε την απόφαση να αλλάξουμε πλάνο, να δέσουμε το σκάφος στο ρεμέτζο της πλώρης (που είχαμε ευτυχώς τοποθετήσει μόλις χθες) και να κάνουμε ακόμα μια κατάδυση εκεί, με σκοπό να προχωρήσουμε την έρευνα πέρα από την γέφυρα του πλοίου, στο κομμάτι της υπερκατασκευής του μεσοκάραβου.

Το σημείο σπασίματος του πρωραίου ιστού με το καλώδιο φωτισμού. The broken mast of the bow with the electric cable.
Το ρεύμα «ξύριζε» στην κυριολεξία, όχι μόνο κατά την διάρκεια της κατάδυσης και της ανάδυσης αλλά και για όσο διάστημα βρισκόμασταν στο ναυάγιο, με την μόνη διαφορά ότι εδώ βρίσκαμε κατάλληλους χώρους στην υπερκατασκευή για να προφυλαχτούμε από τη ροή του. Κατά την διάρκεια της κατάδυσης βρήκαμε τον τεράστιο αριστερό κόκκινο φανό πορείας του πλοίου καθώς και πολλές μεγάλες μπρούτζινες πλάκες με κρύσταλλα και τρύπες για βίδες γύρω από το πλαίσιο, οι οποίες, κατά την γνώμη μας, προέρχονται από την κατεστραμμένη οροφή του μπροστινού μέρους της υπερκατασκευής. Κινούμενοι στην συνέχεια προς το σημείο του ρήγματος που χωρίζει το πρυμναίο και το πρωραίο τμήμα, διαπιστώσαμε για μια ακόμα φορά το μεγάλο μέγεθος του πλοίου. Υπολογίζοντας τους χρόνους μας, κρίναμε ότι με την ένταση του ρεύματος και το μέγεθος του ναυαγίου θα ήταν πολύ δύσκολο να καλύψουμε την απόσταση, έτσι αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στην περιοχή της πλώρης και να την ερευνήσουμε πιο συστηματικά. Εκεί ανακαλύψαμε ότι πέρα από τους κάλυκες του αντιαεροπορικού πυροβόλου υπήρχαν διεσπαρμένοι και άλλοι, ευμεγέθεις κάλυκες πυροβόλου μεγάλου διαμετρήματος, όπως τα κανόνια της πλώρης. Όλη η εικόνα, με την θέση και την φορά των πυροβόλων καθώς και τα σημεία που βρίσκονται τα υπόλοιπα ευρήματα, έδειχνε ότι υπήρξε έντονη μάχη υπεράσπισης πριν την βύθιση του πλοίου. Η στιγμή αυτή παραμένει σιωπηλός μάρτυρας πολλών άγνωστων ακόμη πτυχών της ιστορίας αυτού του υπερωκεάνειου που βρήκε τον υγρό του τάφο μέσα στα πεντακάθαρα νερά του Αιγαίου.
Τα μαγιάτικα ήταν και πάλι εκεί να μας υποδεχθούν και να μας ακολουθήσουν με περιέργεια κατά την διάρκεια της βουτιάς. Καθώς όμως έχουν πλέον συνηθίσει την παρουσία μας, έδειχναν εμπιστοσύνη και έρχονταν δίπλα μας σε απόσταση επαφής. Όπως και στις προηγούμενες καταδύσεις μας συνόδευσαν και πάλι μέχρι τις πρώτες στάσεις αποσυμπίεσης, για να χαθούν στην συνέχεια στο απέραντο γαλάζιο.

Η γέφυρα του πλοίου λουσμένη με το μυστηριακό φως του βυθού. The ship's bridge covered by the mystic light of the deep.
Αύριο ελπίζουμε να καταδυθούμε επιτέλους στην πρύμνη του πλοίου για να διαπιστώσουμε για την ύπαρξη ή μη, τρίτου άξονα και προπέλας. Αυτό όμως μπορεί να γίνει μόνο αν μας το επιτρέψουν οι καιρικές συνθήκες και η ένταση του ρεύματος του καναλιού της Κέας.

Βουτιά στα έγκατα του μεγάλου πλοίου: τι να κρύβεται άραγε εκεί κάτω; Probing into the innards of the ship: what may lay underneath?
Παράλληλα με την έρευνα πεδίου διεξάγουμε και έρευνα μέσω Internet & e-mail, με συνεργάτες οι οποίοι μας τροφοδοτούν με πληροφορίες και απαντούν στα ερωτήματα μας. Θεωρούμε ότι με το φωτογραφικό και ιστορικό υλικό που έχουμε συλλέξει μέχρι στιγμής, καθώς και με τις ηχοβολιστικές έρευνες του Γιώργου Παπαθεοδώρου και των συνεργατών του, αλλά πρωτίστως με την άμεση οπτική επαφή των μελών της ομάδας μας με το βυθισμένο πλοίο, πλησιάζουμε με γοργούς ρυθμούς την ταυτοποίηση του «Αγνώστου Ναυαγίου της Κέας». Λόγω του αδιαμφισβήτητου μεγάλου μεγέθους (180 μέτρα μήκος) του ναυαγίου, η αποκάλυψη της ταυτότητας του αλλά και της ιστορίας του, είμαστε σίγουροι ότι θα προκαλέσει μεγάλη αίσθηση στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς.

Μαρία ζήτησες λεπτομέρειες; Ο Γιάννης Ρουσουνέλος έκανε την σύνθεση αυτή για προσεκτικότερη παρατήρηση των "εποίκων" του ναυαγίου μας. Maria, you asked for details? Yannis Rousounelos did this composition for a closer examination of aquatic life on the shipwreck.
——————————–
Today is the fifth day of K.D.E., the fourth of our diving operations. The calm seas and good weather continues, despite the strong currents experienced in the Kea channel, which up to now had a direction of north-east and caused us a lot of problems. While during the first few days the current flowed with a south-westerly direction, with a speed of about half a knot, today we noticed over three knots and had changed direction completely. Having prepared the first team to hit the water, suddenly the mooring rope which held the diving boat in position was cut loose; as a result that left the team only with the alternative buoy fastened to the diving down line. Since this alternative rope line size is only eight millimeters and rattled as tautly chord in the strong current, we decided not to dive at the stern of the wreck, postponing the important task to identify the shipwreck by yet another day hoping for better weather conditions. Having reviewed the options, we decided to change plan to and moor the diving boat in the other buoy fastened at the shipwreck’s bow section (which fortunately had set up the day before) and to do yet another dive there in order to continue the investigation beyond the bridge of the ship, in the part of the superstructure amidships.

Τα περισσότερα από τα καπόνια του πλοίου βρίσκονται ακόμα σε καλή κατάσταση. Most of the ship's davits remain in good condition.
The strong current «shaved» literally, not only during the dive and the surfacing procedure but also at the very bottom in the wreck area, with the only difference that there we could seek and find appropriate spots of the superstructure whch offered some protection from the strong flow of the currens. During the dive we located the huge port side red navigation light of the ship and several large bronze plates with crystals and holes for bolts around the framework, which, in our opinion, belonged to the damaged roof of the front part of the superstructure. Then moving to the point of the hull break-up from the torpedoing which separates the aft and the bow section, we reassessed once again the huge size of the ship. Calculating our bottom times we felt that with the strong currents and the size of the wreck, it would be very difficult to cover the distance of the gap and move further aft, so we decided to go back toward the bow section and to investigate it more systematically. There we discovered that in addition to the scattered shells from the anti-aircraft guns there were other sizable cases for large caliber firearms for the cannons of the bow. All images considering the location and the positioning of the fire-arms, indicate that there was a fierce defending battle mounted by the crew just before the sinking of the ship. This moment remains as a silent witness of many still unknown aspects of the history of this ocean liner which found its wet tomb in the crystal clear waters of the Aegean.
The large sized fish were again there to welcome us and to follow us with curiosity during the dive. But since most of them are by now accustomed to our presence, they showed confidence and reached close to contact distance. As in our previous dives, these magnificent creatures accompanied us up to the point of the first decompression stop, to then disappear into the endless blue domain.
Tomorrow we hope to finally dive at the stern of the ship to find out about the existence or not, of the third shaft and propeller. But this can only be done if the weather conditions in combination with the stron g currents of the Kea channel allow.
Along with the field research we also carry out research through the Internet and via e-mails, with associates who supply us with valuable information and provide answers to our questions. We believe that with the photographic and historical background material that we have collected so far, in conjunction with the Echo-sounding survey and clear images provided by Dr. George Papatheodorou and his associates, but primarily through the direct line of sight by the members of our team of the sunken ship, we are rapidly approaching toward the identification of the «Unknown Shipwreck of Kea». Given her sheer large size large (180 meters long), the disclosure of her identity, together with her history, we are confident that this discovery will cause a great sensation both in Greece and internationally.
Leave a Reply